Azie #6

Update 6/ Vietnam

Hallo beste geïnteresseerde! Ditmaal schrijvend vanuit een vrij aparte bus. In Vietnam noemen ze het een ‘open bus’. Ik noem het liever een nachtbus of een slaapbus. Deze bus beschikt namelijk over ligstoelen, waardoor het voor een mens net iets makkelijker wordt wat nachtrust te pakken. Ik kan jullie (tijdens mijn 4e nachtbus inmiddels) vertellen dat deze liggende stoelen absoluut geen garantie tot nachtrust zijn. Het Aziatische verkeer, de gehaaste chauffeur, de 3000 decibel toeter en de Aziatische ingestelde lengte van de stoelen zijn hier debet aan. De tactiek is nu om overdag heel actief te doen, zodat we ’s avonds zo gesloopt zijn dat we zelfs in het midden van een cycloon nog in slaap zouden vallen. Oke, genoeg gezever. Het is in principe prima vertoeven in de bus en het is tevens naar alle waarschijnlijkheid onze laatste nachtbus.

Buiten de nachtbussen heb ik geen enkel negatief woord over Vietnam. Het is hier fantastisch. Ik kan zo genieten van deze Aziatische cultuur. Dit is ook niet gek natuurlijk. Wetende dat hier alles 1 tiende kost van Europa. Zelfs als backpacker kun je hier 24/7 de koning uithangen. En daar houd ik wel van. Buiten dat heeft Vietnam een prachtige cultuur en een prachtig landschap te bieden. Daarnaast is de bevolking, buiten de sterk aanwezige verkoopdrang, super vriendelijk.

De eerste twee dagen hebben we doorgebracht in Hanoi. De met 6 miljoen inwoners, hoofdstad van Vietnam. Een grote chaos, maar wel een zeer cultuur rijke stad. Hier op aansluitend zijn we voor maar liefst 24 uur naar Sapa gegaan. Sapa is een dorp in het noorden van Vietnam, op de grens van China. Het koste ons heen 17 uur en terug 14 uur om Sapa te bezoeken. Maar de 24 uur in Sapa hebben het volledig waard gemaakt. We hebben samen met een aantal lokale dorpsbewoners een 14 kilometer lange hike gelopen. Een hike door de bergen, langs rijstvelden en door dorpjes die afgesloten van de moderne wereld zijn. Erg indrukwekkend allemaal. De dag sloten we af met een ‘’diner’’ bij onze gids. Heel verassend stond er rijst op het menu, maar echt wonderbaarlijk hoe er voor ons gezorgd werd. Het was ook gewoon heel gemeend, waardoor ik het hele commerciële perspectief vergat.

De dag na Sapa kwam Stefanie’s beste vriendin samen met haar vriend naar Hanoi zodat we samen naar Halong bay zouden kunnen gaan. Met zijn vieren boekte we een twee daagse boot tour door Halong bay op de ‘luxury imperial cruise’’. Halong bay is een van de 7 natuurlijke wereldwonderen en dat hebben we kunnen zien ook. Prachtig. Buiten dit was de cruise super geregeld. Super eten, super kamer en super personeel. We hebben het met zijn vieren heel erg naar ons zin gehad. Dit ondanks het feit dat het vriendje van Stefanie’s beste vriendin maarliefst 14 jaar ouder is dan ik. Haha ja, dat is inderdaad best wel apart.. maar het heeft tijdens deze dagen geen enkele keer een vreemde situatie gegeven. Ik ga niet zeggen dat ik me als 36 gedraag, of hij zich als 22, maar het verschil was niet echt te merken.

Na Halong bay gingen we terug naar Hanoi waar we afscheid hebben genomen van Mariel en haar 36 jarige vriend ‘Emin’. Stefanie en ik gingen zuidelijker. Een 14 uur durende nachtbus bracht ons in Hue. Een stad in het midden van Vietnam met een bijzonder rijke geschiedenis. Echter konden we maar 1 dag blijven. Dit omdat Stefanie een beperkte visum heeft, waardoor we sneller moeten reizen. We huurde een chauffeur, die ons in een aantal uur naar alle highlights bracht. De dag erna zijn we naar Hoi an gegaan. Hoi an is een erg rijk dorp dat wereldberoemd is om haar klerenmakers. De verkeersloze straten beschikken over talloze kledingwinkels en alles is uit eigen productie. Ons reisboek gaf als tip om hier een pak op maat te laten maken, dus dit wilde wij natuurlijk niet overslaan. Stefanie en ik kozen jurkje en een overhemd uit een magazine. Vervolgens mochten we het materiaal en de kleur kiezen. Vervolgens werden onze maten opgemeten en binnen 24 uur lagen onze kledingstukken in super kwaliteit voor ons klaar. Naast deze kledingwinkels is Hoi an de hoofdstad van een gezellige sfeer. In de avond was het hele dorp verlicht met lampionnen en andere versiersels. Wederom hadden we maar 1.5 dag, maar dat was in dit geval geen ramp.

Nu zijn op we op weg naar Ho Chi min stad, ook wel bekend als Saigon. Hier brengen we onze laatste vier dagen Vietnam door waarna we de grens overgaan naar Cambodja.


Deze website is niet echt geschikt voor foto uploads. Voor een paar kleine kiekjes verwijs ik jullie door naar Stefke's website...Iets meer stef dan bart daar, maar dat is volgens mij alles behalve een probleem!

Foto's hiero: http://bartandstefke.wordpress.com/