Australie #3

Update ../ Australie 3

Het is weer tijd voor een korte samenvatting van mijn ervaringen de afgelopen weken. Ditmaal vanuit Chill Banana Backpacker in Town of 1770. (Stukje geschiedenis) Dit is een van de eerste plaatsen waar Meneer Cook de kapitein aan Australisch land kwam. U raadt het al, in het jaar 1770. Het is de laatste plek waar men de zee in kan, aangezien hier ‘the great barier reef’ start. Vanaf hier is de zee onveilig voor zwemmers, aangezien het stikt van gevaarlijke dieren waaronder in het speciaal ‘stingers’, dodelijke kwallen. Dit plaatsje is buiten veel strand toeristen ook bekend om een goede en relaxte sfeer. Dit is waarom het erg in trek is bij backpackers.

Mijn vorige update was in Byron bay. Na Byron bay zijn we naar Surfers Paradise gegaan. Een stad met talloze hoge gebouwen en wolkenkrabbers (best een grappig woord eigenlijk) direct aan een uitgestrekt wit strand. Deze stad heeft weinig tot geen geschiedenis en is puur voor toeristische doeleinden uit de grond getrokken. In tegenstelling tot Byron bay en 1770 heeft surfers paradise weinig sfeer. De eerste dag hebben we op het strand doorgebracht met een groep mensen die we leerde kennen in ons, overigens erg fijn, hostel. In de avond hebben we de stad verkend en hebben we later deelgenomen aan een kroegentocht. Een complete en zeer leuke dag. Echter was dit meteen alles in Sufers Paradise. Aangezien we nog drie nachten in Surfers Paradise hadden geboekt en omdat de weervoorspelling niet zo denderend was, besloten we (samen met een aantal andere reizigers) een combi ticket te kopen voor Warnerbros Movie world en Wet ’n wild water park. Het kopen van kaartjes voor attractie parken op dag 2 zegt dus ook genoeg over zo’n grote stad.

Na Surfers Paradise zijn we door gereisd naar Brisbane. Brisbane is de derde grootste stad van Australie met ongeveer een miljoen inwoners. Voorafgaand aan het bezoek kregen we te horen van andere reizigers dat we er niet te veel van moesten verwachten. Dit deden we dus ook niet met als resultaat dat ik het enorm naar mijn zin heb gehad in Brisbane. We bleven er maar 1.5 dag, dus we hebben deze tijd volledig gespendeerd aan het verkennen van de stad. Tijdens het rondstruinen in de stad werden we ondersteund door een lekker zonnetje en een prima temperatuur. Buiten het feit dat Brisbane niets bijzonders is, kan ik zeggen dat ik me er prima heb vermaakt voor zolang als ik er geweest ben.

De reden van ons vroege vertrek uit Brisbane is dat we de ‘Fraser’ op de planning hadden. Fraser is een eiland aan de oostkust van Australie en is ongeveer net zo groot als Nederland. Dit eiland heeft geen wegen en bestaat enkel uit regenwoud, meren, rivieren en zand. Het is het enige zand eiland in de wereld dat naast meren ook een regenwoud heeft. Leuk feitje, maar zegt verder niet zo veel. We deden deze trip vanuit Noosa. In Noosa kregen we vanuit onze reis maatschappij ook drie gratis nachten, dus konden we deze tijd gebruiken om mensen van de trip te leren kennen en uiteraard te relaxen op het strand. Eenmaal op de trip werden we in groepen verdeeld, aangezien we zelf 4x4 jeeps gingen besturen. Wij kregen tot mijn grote tevredenheid een Mitsubishi Pajero toegewezen, dus de trip kon al niet meer stuk. Nu, achteraf, kan ik zeggen dat we een super leuke groep mensen in de auto hebben gehad. We hebben van elk moment in de auto genoten, terwijl normaal gesproken het rijden het minst leuke van de trip is. Op het eiland bezochten we diverse wereldberoemde attracties zoals lake Mckensey (een wit tot lichtblauw helder meer), champagne Pools (Jaccuzies die ontstaan in de rotsen door de zee die op de rotsen botst) en Eli creek. Ook in de avonden hebben we veel plezier gehad op het eiland. Ik hoef jullie natuurlijk niet te vertellen dat het erg gezellig kan worden met een goed klikkende groep en flink wat goon (wijn). Alles leek vlekkeloos te gaan tijdens de trip. Echter, moesten wij de eerste groep zijn in onze reisleider’s carrière die een botsing veroorzaakte. Ongelofelijk, ik snap nog steeds niet hoe ze het voor elkaar krijgt. Op een 100 kilometer lang strand dat ook nog eens een paar honderd meter breed is, kreeg de auto achter ons het voor elkaar om in onze auto te botsen. Zoals wel vaker op het strand zijn er golven die op neer bewegen. De auto voor ons en onze auto remde voor een golf, terwijl de auto achter ons dat niet deed. De bestuurder van de auto kreeg de auto nog naar rechts gestuurd, waardoor we alleen in aanraking kwamen met de zijkanten van de auto’s, in plaats van frontaal. Nu achteraf blijkt dat ze een Selfie aan het maken waren, waardoor de bestuurder even niet oplette. Selfies… really? Maar geen zorgen, niemand gewond. 2500 Dollar schade, waarvan de bestuurder dankzij een goede verzekering er maar 400 hoeft te betalen. Moet ik trouwens nog noemen wat voor een geslacht de bestuurder was?

Na de trip besloten we een dag en nacht in Rainbow beach te verblijven. Dit omdat we gehoord haddden dat Rainbow beach een goede locatie is voor Sand boarding. Samen met een ander koppel hebben we ons gewaagd aan deze bijzonder enerverende bezigheid. ’S Avonds nog gezellig samen gekookt en daarna wat Go pro foto’s en filmpjes bekeken van Fraser en het boarden (het andere koppel had een Go pro, heel leuk speelgoed). Echter, moesten we onze wegen scheiden aangezien we beide een volgende trip op een andere datum gepland hebben: Whitsundays. Whitsundays is wel weer een Googletje waard. We hebben daar een drie daags zeil tour, waar we beschikken over een van de snelste zeilboten van Australie. Ja inderdaad, dat is best leuk. Weer wat om naar uit te kijken dus. Terwijl we nu een volledige dag toegewijd hebben aan het wassen van onze kleding. Zoals eerder al gezegd zijn we nu twee dagen in 1770, waar we even tot rust komen van een bewogen week . Morgen nacht hebben we een nachtbus van maar liefst 10 uur die ons naar Airlie beach brengt. Vanaf hier hebben we onze Whitsundays trip. Dit wassie weer, ik ga mijn best doen wat foto’tjes in fatsoenlijke kwaliteit te uploaden!